wholesale jerseys wholesale jerseys china wholesale nfl jerseys from china wholesale jerseys free shipping wholesale nfl jerseys online coach outlet coach handbags outlet coach handbags outlet michael kors handbags outlet michael kors handbags outlet michael kors outlet

www.sizedebiyat.com SiZedebiyat Edebiyat Enstit�s�

 ANI ekmeces

Telif hakk� sahibi: Alp ARPAD

D�rt de�erli insana; s�n�f arkada�lar�m Nilg�n, M�nire, Ahmet G�ksel ve Tanju' ya yeni y�l arma�an�md�r

SON TA�

Ayr�lal� tam on be� y�l olmu�tu. On be� y�l�n orta ya�lardaki anlam�n� �ok daha sonra anlayacakt�m ama ilkokulun son s�n�flar�ndaki bir �ocuk i�in yeni bir d�nya olu�mas� anlam�na geldi�ini biliyordum. �yle ki bir d�nya ki �ok karmakar���k, karma��k ama bir o kadar da basit!

��te o karma�al�kla basitlik aras�nda gidip gelirken karmakar���k oldu�umda hemen limana s���n�p f�rt�nay� atlatman�n en ak�lc� yol oldu�unu da deneyerek ��renmi�tim herh�lde? Liman�n ta�lar� bana g�re d�nyan�n en se�kin, en sa�lam temel ta�lar�yd�: Anam, babam ve �lkokulanam...

�ylesine sa�lamd� ki onlar�n e�itim ve ��retileri; yeri geldi�inde �ans�zl��a bile meydan okuyabiliyorlard�. �yi arkada�lar�m�n ve iyi �evremin de tam burada hakk�n� vermeliyim...

S���n�rd�m limana i�te �ylesine! S���n�r ve beklerdim; emin sularda, ninni be�i�inin geli� gidi�teki s�� dalgalanmalar�nda... Ortal�k s�tliman oldu�unda yeniden denizlere a��l�rd�m. Biraz daha ustala�m�� bir denizci olarak...

Bir g�n tecr�belerimde olmayan �ok a��r bir f�rt�nayla kar��la�m��t�m. Limana s���nmaktan biraz daha fazlas� gerekti galiba. �evredeki parke ta�lar�nda dola�t�m bir s�re. Bir t�rl� dinginle�emiyordum. Anlad�m ki bu kez beni �a��ran bilinmedik denizlerdi. Yola ��kmaya karar verdi�imde temel ta�lar�mdan ikisi zaten izinlerini vermi�, nemli g�zlerle arkamdan el sall�yorlard�. Gitmeden �nce zaman, yer, uzakl�k kavramlar�n� unutmu� olarak Son Ta�' a do�ru seyretti�imi fark ettim. �zlemi�tim; elini �p�p hay�r duas�n� almak istiyordum.

Ya��n�z b�y�d�k�e �l��ler k���l�r. Eskiden bulvar gelen �imdi cadde, cadde gelen �imdi sokakt�r. Eski g�kdelen, �imdi sadece s�radan bir apartmand�r. Nedense Fatih, �ar�amba' daki Yavuz Sultan Selim �lkokulu' nun aradan ge�en y�llara kar��n �l��s� de�i�memi�ti! Yine kocaman, yine anlaml�, yine sayg�nd�. Bah�ede, bir zamanki benlerin aras�ndan, onlar�n sevin�li z�plamalar�ndan hayat bulup rahats�z etmemeye �al��arak  ge�ip b�y�k bir heyecanla eski merdivenlerimi t�rmand�m. �st kattaki idareci odas�na gitmek �zere birinci kattan sa�a sapt�m. O s�ra teneff�s�n bitti�ini bildiren zil �ald�. Bir zamanki benler, benim bu benzetmemi bo�a ��kartmayacak �ekilde ��mar�k ��mar�k s�n�flar�na girdiler. Y�r�y�nce arkas�ndan toz bulutlar� kalk�p inen Mutlu Red Kit k�vam�na girmi� oldu�um h�lde, M�d�r Beyin kap�s�n� �ald�m. B�y�k bir nezaketle beni i�eriye davet etti. Ne istedi�imi ��renince co�kuyla aya�a kalkt�. " Odadan d��ar� ��kt���n�zda sa�dan ikinci kap� " diyerek adresi netle�tirdi. Bu ayn� zamanda, " Siz  dersin bitmesini beklemeyin! Benden izni ald�n�z; �imdi gidip ��retmeninizi g�rebilirsiniz " demekti.

Demek, ayn� okuldayd�. Bu kadar yak�n oldu�unu, bu kadar �abuk bulaca��m� sanm�yordum! O sevin�le, bana on be� ya� daha yak�n M�d�r Beyin neredeyse elini �pecektim. Gerekli te�ekk�rlerimi ve sayg�lar�m� belirttikten sonra iznini istedim ve sa�dan ikinci kap�ya gitmek i�in odadan ��kt�m. M�d�r Beyin kap�s�n�, girerken kapatt���mdan �ok daha fazla bir sessizlikte kapatmaya �zen g�sterdim. Zira s�n�flar k�sa bir s�redir dersteydi. Sa�dan ikinci kap� sanki iki mahalle �tedeydi. Ne yapabilirdim? H�zla d���nmeye ba�lad�m. Kap�y� �alacakt�m. �n�allah ve in�allah tan�makta g��l�k �ekmeyece�im ��retmenimin b�t�n s�n�f �n�nde elini �p�p �z�r dileyecek, M�d�r Beyin iznini belirtecek, koridordaki �� be� dakikal�k g�r��meden sonra tekrar elini �p�p yurt d���na, �ngiltere' ye yapaca��m yolculu�a ba�layacakt�m...

Sa�dan ikinci kap� iki ad�m �tedeydi. Sessiz koridorda, o kap�n�n �n�nde bir han�mefendi duruyordu. Yorgun ama asla ya�lanmayacak; Tanr�' n�n �zenerek, �l�erek �evirdi�i �ok zarif bir yay� and�ran �enesinden ba�layan, �a�da�, d���nen, e�iten, ��reten, koruyan; kararl�, keskin, m�cadeleci; elmac�k kemi�inin yukar�ya kadar kadar g�t�r�p g�zlerine noktalatt��� �izgileriyle;  ba��ms�zl�k imle�i ka�lar�, bayrak gibi dalgalanan koyu renkli sa�lar�, a��k ve ayd�nl�k aln�yla; ahl�k ve erdem duru�unun ilk g�nk� dikli�iyle; onun de�i�meyen sevecenli�iyle, bana bak�yordu. Y�z�nde mutlunun mutlusu bir g�l�mseme vard�; tan�mamaktan korktu�um han�mefendinin! O zaman iyice anlad�m ki derin iz b�rakan de�erleri hat�rlamak i�in, olabilirse, �nce unutmak gerekti!

� Ho� geldin Alp! Seni bekledim. Derse ba�lamad�m!

� Sa� olun ��retmenim. Verin, elinizi �peyim...

Olmas� gerekenden daha fazla bir sessizlik i�indeki s�n�f dikkatimi �ekti birden. En az seksen adet, p�r�l p�r�l, zeki, tertemiz, g�nahs�z, heyecan dolu,  cam misket g�z, p�r dikkat bana bak�yordu. Onlar�n da y�z�nde, ��retmenimiz M�zeyyen G�NAYDIN' �n y�z�ndeki ayn� mutlunun mutlusu bir g�l�mseme vard�. 

Sessizli�i, yutkuna yutkuna ben bozdum:

� Sizi g�rmeye geldim. Elinizi �pmeye geldim. Sizi �ok  �zledim ��retmenim...

Biliyorum Alp! Dersimi bitirmemi beklersin de�il mi o�lum? Yakla��k k�rk dakika var?

� Tabii ��retmenim. Verin elinizi bir daha �peyim. �yi dersler...

S�n�fa, ak�ll�, zeki, g�l�mseyen boncuklara t�m sevecenli�imle el sallad�m...

 

K�rk dakikay� harcamak �zere �evredeki en yak�n �ayc�ya gittim. Maalesef o g�nlerde i�iyordum; bir sigara yakt�m. Tam k�vam�nda demlenmi� �ay�mdan bir yudum ald�m. F�rt�nalar, dalgalanmalar, durulmalar... Birden saate bakt�m. Trenin Sirkeci' den kalkmas�na otuz dakika kalm��t�. Ben �ar�amba' dayd�m. O y�llarda hen�z cep telefonu yoktu. Ho�, �ay ocaklar�nda da normal telefon bile yoktu! Okul... ��retmenim... A��klama... Koca Bavul... Tren...

Son bir �aresizlikle ocak��ya d�nd�m:

� Yavuz Selim �lkokulu' nun telefonunu biliyor musunuz?

� Ne okulu? Ne telefonu?

� Yok bir �ey! Borcum ne kadar? �ok acelem var!

 

Taksi, M�nchen ���i Treni' ne iki �� dakika kala yeti�tirdi. Almanya ve Paris aktarmal�, ���nc� Londra seferime b�yle ��kt�m. Yolculu�umun ilk g�nlerinde hep dua ettim: ��retmenim in�allah yanl�� anlamam��t�r diye. Yolculu�umun ilk g�nlerinde hep �unu d���nd�m: Koridordan bir anda ge�enin Alp oldu�unu anlay�p kendisine gelece�ini sezen ��retmenim, Alp' in ge�erli bir nedenle ortadan yok oldu�unu da sezerdi. Onu �zleyip ona ihtiyac�m oldu�unu bilen ��retmenim, eminim ki bunu da anlard�. Buna g�vendim hep; d���nd���me inand�m hep. Bunca y�l b�yle avuttum kendimi...

�yi ki �pm���m elinizi bir kez daha ��retmenim...

 

M�zeyyen G�nayd�n Han�mefendi' nin an�s�na sayg�yla...

( 01.06.1920 - 08.08.2011 )

L�tfen Ba�lant�' ya T�klay�n�z

: Alp ARPAD,  29.12.2007, 23:15, Ankara                                                                                 Di�er bir ANI i�in

                            

Bir �nceki Yap�t Teknik Aksakl�k Bildiriniz Edebiyat At�lyesi Girisi T�rkce veya Di�er Bir Dil Yan�lg�s�n� Bildiriniz S�zl�k Telif Haklar� Kanunu �mla K�lavuzu  Bu yazar�m�z/Bu yap�t hakk�nda  Radyolu Dakikalar ODA AKDEN�Z ODA EGE ODA MARMARA Enstit� Girisi Bir Sonraki Yap�t