Sonbahar� ya��yoruz; bir�ok a�ac�n yapra�� renk de�i�tirmeye, hatta usul usul d�k�lmeye ba�lam��...

Yirmi yedi eyl�l iki bin be� g�n�; hastaneden ��km�� Kriton Curi park�n�n yan�ndan ge�erek i�yerime do�ru y�r�yorum. Etraf�ma bak�nd���m yok; kafamda sa�l�k ve seyahat sorunlar� ve dahi di�erleri...

Nas�l olduysa g�z�me ili�ti o erguvan a�ac�... G�zlerime inanamad�m! �i�e�e durmu�...

Bir an i�in b�t�n karamsar d���ncelerim u�up gitti... ��imde kelebekler u�u�maya ba�lad�, kar��s�nda m�hlanm�� gibi kald�m. Ve yeniden s�k�n etti d���nceler...

Ben ki her may�sta �stanbul� u b�rak�p gidemezdim erguvanlar�n Bo�az' a verdi�i rengi izlemek i�in... Bu may�s �i�e�ine ne olmu�tu da bu sonbaharda ortaya ��km��t�! Yalanc� bahara m� aldanm��t�; yoksa ben her zaman �i�eklenirim mi demek istemi�ti?

Bilgelerin en bilgesidir a�a�lar... Konu�urlar duyabilen i�in... Ama �u anda onu duyam�yorum; kendi sesimden!

Bizler de g�zel bir s�z, s�cak bir davran�� kar��s�nda �i�eklenmiyor muyduk?

Her iyi �ey, " sonbahar�m�z " da bile olsak, bize " ilkbahar�m�z " daym���z hissini vermiyor muydu?

Ve hislerin en g�zeli dokunmak de�il miydi? G�z ile, el ile, yaz� ile dokunmak...

G�rd�m, dokundum, yazd�m...