Mutfak penceresi a��kt�; y�r�d�m ve i�eriden babam ve ablam�n konu�malar�n� duydum. Ablam bir ka� g�n �nce gelmi�ti. Cama bir �am kozala�� att�m. �nce elimde tuttum kozala��, kuru, hafif ve sert kozalak cama �arp�nca, a��k duran pencerenin ard�ndan babam�n y�z� g�r�nd�; karanl�k bah�eye do�ru bakt�. Tam o s�rada seslendim. Biz geldik diye� 

�oktan kap� a��lm��t� bile. Evin i�ine girince babam, ablam, duvarlar, e�yalar hep birden sarmalad� b�t�n benli�imi. ��te bu bendim. Kendime en yak�n, bulundu�um yere en yak�n. �imdi geride kalan her �ey uzak� 

Arkamdan valizleri ta��yan e�im ve o�lum geldiler.   Buradan  �ok uzakta ya�asam da ailemle, �imdi yine buraya aidim onlarla birlikte... Bu anlar�n sonsuz derinli�indeki mutluluk her h�creme n�fuz ediyor.Derin bir uykuya dal�yorum annemin y�n yata��nda. Yumu�ac�k yast�klar�n �zerinde, b�rak pencere a��k kals�n diyorum e�ime. 

Sabah kula��ma gelen ku� c�v�lt�lar� ile uyan�yorum. �nce nerede oldu�umu ��karmaya �al���yorum. Uykunun mahmurlu�u bir s�re g�zlerimi a�mama izin vermiyor. G�zlerimi a�abildi�im andan itibarense, odaya yay�lm�� olan  g�ne� ����� ve yemye�il yaprakl� elma a�ac�n�n pencereyi saran g�r�nt�s�yle h�zla da��l�veriyor mahmurlu�um. Evdeyim. H�zla kalk�p pencereye ko�uyorum. Burnumu h�len a��k duran pencerenin teline dayay�p d��ar�ya bak�yorum. Bah�ede ku�lar�n d���n� var sanki. Bir an ellerimi ��rp�p k���kken oldu�u gibi ku�lar� �rk�t�p hepsinin a�a�tan ka����n� izlemek istiyorum. Nas�l da keyif verirdi k���kken bir el ��rp���mla, onca ku�un kanat ��rparak ayn� anda, ayn� y�ne havalan�p u�malar� ve bunu yapan�n ellerimden ��kan sesin oldu�unu hayretle ke�fetmi� olmam! Ho� havaland�ktan sonra hemen kar�� bah�edeki elma a�a�lar�n�n �zerine konup k�sa bir s�re sonra tekrar geliyorlard� ama olsun �ok ho�uma gidiyordu bu! ��imde kuvvetle ayn� istek uyand�. Ellerimi a�t�m; tam birbirine vuracakken, birden bu ellerin ayn� eller olup olmad��� konusunda karars�zl��a d��t�m. Bu eller art�k bir yeti�kinin sorumluluk sahibi, uzaklarda ya�ayan, ku� seslerini aylard�r bu kadar yak�ndan duymayan ve bir a�aca bu kadar yak�n uyanmayan birisinin elleriydi. Oysa bu ku�lar hep buradayd�. Bu a�a� ya�lanm��t� ama h�l� ku�lara ev sahipli�i yapmaya devam ediyordu. Hay�r, bu ellerin hakk� yoktu, onlar� �rk�t�p, havalan��lar�n� haince seyretmeye. Tam bu s�rada babam�n sesini duydum, " Hey�, tembeller, g�ne� �oktan do�du, kahvalt� haz�r! " diye sesleniyordu.

Ne�e i�inde kahvalt�ya oturduk. F�r�ndan sabah ��km��, y�reye �zg� cevizli ve ha�ha�l� pidelerin lezzeti e�li�inde, ho� sohbet kahvalt�m�z� bitirdik. 

B�t�n g�n bah�eden eve, evden bah�eye, bodrumdaki eski e�yalar�n serinli�inden, g�ne�in s�cakl���na sarho� gibi dola��p durduk. 

Sonunda ak�am oldu. G�ne� ve ku� sesleri kayboldu. Tekrar y�ld�zlar g�r�nd� g�ky�z�nde. Evin balkonunda sessizce otururken, uzak bah�elerden h�z�nl� puhu ku�unun sesi yay�ld� birden; yaln�zd�, ser�elerin aksine. Onu hi� g�rememi�tim. Nas�l bir ku� oldu�unu, ancak hayvanlar ansiklopedisinden tan�m��t�m. �ok yak�nda oldu�unu bilmeme kar��n hi� g�rememi� olmak �ocuklu�umdaki kadar �zd� beni yeniden. Tam olarak nerede  bulundu�unu ve nas�l bir canl� oldu�unu  hep merak eder, sorar dururdum. Bir keresinde babam kar�� �apraz�m�zdaki bah�edeki dev bir k�knar� g�stererek, " i�te orada ya��yor " demi�ti. G�zlerim oraya �evrildi. A�aca bakmak istedim ku�u g�rebilecekmi�im gibi, kocaman bir apartman�n ���klar� g�r�n�yordu a�a�lar�n aras�ndan. G�nd�z hi� fark etmemi�tim bunu.

Bah�eye apartman yap�lm�� olsa da a�a�lar�n hepsinin bah�eden yok olmad���na sevindim. A�a� orada olmasayd� ku�un sesi gelmezdi bizim bah�eye. Ve d���nd�m bir dahaki geli�imde acaba... asl�nda her geli�imde i�ten i�e korktu�um... uzaklarda iken hayali ile ya�ad���m... Do�du�um ev hep var olmayacak; biliyorum ama� 

Ku�lar� el ��rp�p ka��rmad���m i�in o sabah, kutlad�m kendimi...

S�z verdim kendime, en k�sa zamanda tekrar gelece�im, hem nas�l olsa havaalan� da a��lm�� art�k yak�nlara... Yolun uzakl��� bahane de�il. Bindik mi dev ku�un kanatlar�na... Ah bir de y�ksekten korkmasam.