�zg�n oldu�um i�in mi yaz�yorum; �zg�n oldu�um anlarda i� d�kmek istedi�im i�in mi; yoksa tam tersi, yazmak �z�yor beni de, bu rahats�z duyguyu istedi�im i�in mi kendime i�kence olsun diye pes edip edip ard�ndan yine yazmaya devam ediyorum.  

Bir keresinde anahtar s�zc�kler d�k�l�vermi�ti asl�nda a�z�mdan: Yazmak kendine d�nmekti. ��imi burkan, derinliklere indirip kimi zaman orac�kta bo�uveren ama suyun �st�ne ��k�p nefes alma olas�l���yla bilmem ka��nc� do�umu ya�ad���m, kendimi farkl� �ekilde yeniden buldu�um ve var etti�im bir �ey yazmak. Ac� veren bir d�n��. Kendime d�n�p orada kald���m zaman, her �ey daha bir zor, i�inden ��k�lmaz bir h�l al�yor. Hemen ka��p kurtulmak istiyorum kendimden. Uzakla��p y�zeyselle�mek.

Yazmak y�zle�mek demek oluyor b�yle zamanlarda. ��ime bak�p korksam da kimi zaman, kendimde g�rd�klerime sava� a�ma g�c�n� bulabilirsem, i�imdeki susu�lar, yerini � i�imi kusu� � lara b�rak�yor usulca. Bu kusu�, kelimenin ilk akla gelen anlam�ndaki gibi i�ren� olabilir diye daha ba�lamadan �yle bir yer de�i�tiriyor ki susu�umla, � b�rak da��n�k kals�n � hissi veriyor. L�net olsun, b�rak�

��ime d�n�p bakacak g�c�m� kaybetti�im anlarda bu susu�lar�n s�resi uzuyor. Sonra, biraz zaman ge�iyor aradan. Bazen bir �ark�, bir s�z, bir g�r�nt�, bir g�r�lt� ya da anl�k bir hisle dolup ta�ma h�li. Ve i�te yine, y�l�p b�rakt���m o �eye bakt���m yerde buluyorum kendimi. Susmay�p her �eye raz� gelecek cesareti kendimde buldu�um anda ise, �nce nispeten farkl� bir i�ren�li�i ya�ay�p, sonras�nda elimi y�z�m� y�kay�p, temizlenip ferahlam���as�na bir basamak daha ��k�yorum; kendime yolculu�um ve kendime bar���mda. ��imdeki pek �ok �ey, ve d���mdakiler. Her biri anlam kazan�yor. G�z�mdeki kendim gibi. ��te o anda yazmak, kendimden �te bir anlam sava��na d�n���yor art�k. Yazd�k�a ��z�mleniyor her �ey ama daha da kar���yor di�er yandan. ��inden ��kam�yorum. ��inden ��kmak i�in soyunmak gerekiyor; her �eyinle ortalara d�k�lmek. Utanmadan, s�k�lmadan.

Yazmak, �rt�leri kald�rmak i�te bu y�zden. ��plak kalmak, ��plak b�rakmak. Ama s�rf bu �rt�ler yerli yerinde dursun diye, kendimden ve yaz� masas�ndan uzakla��p kopup gidiyorum kimi zaman. Baz� �eyleri yok saymak, onlar� bilmekten iyi geliyor. Fark�ndal���m� g�rmezden gelip basitli�i se�iyorum o anlarda. ��ime geliyor. Yazmak basitlik kar��t� bir eylem oluveriyor bu noktada. Nefretimi hak ediyor. 

Yazmak benim ac� �eli�kim san�r�m�