Vadide �zg�r iki k�srak vard�,

Bunlar birlikte dost�a ya�ard�.

Ne kurttan korkarlard�, ne aslandan,

Hele hi� �ekinmezlerdi s�rtlandan!..

�nat�� bir s�rtlan, d��t� pe�lerine,

�ok g�veniyordu keskin di�lerine.

Ama her sefer �ifteler �akl�yordu,

�kisi bir anda s�rtlan� hakl�yordu.

� Bu b�yle olmayacak! � dedi s�rtlan,

� S�rtlan Politikas� � ad�yla yapt� bir pl�n:

Dost oldu, yakla�t� k�sra��n birine,

            Hemen ba�lad� o me�hur fitneli�e:

� H�zl� ko�muyormu�sun sen, baksana,

�yle diyor, �u k�ymetli arkada��n:

Bilmem, olmasaym�� yan�nda senin,

A� kal�r, a�l�ktan geberirmi�sin!..

Yana��nca birazc�k daha yak�n�na,

�om a�z�n� �evirdi bu sefer �tekine:

� Senden memnun de�il, �u ya��z,

           Diyor ki: O k�srak de�il de bir uyuz!

Daha neler neler dedi vallahi bana,

Utan�r�m hepsini s�ylemeye sana:

            K�pek t�y�ne benziyormu� yelelerin.

Hem ikide bir d��man �a��r�yormu�,

Ki�nerken ��kard���n o velvelelerin!..

�ok ge�meden bizim dost k�sraklar,

Birbirleriyle d�v��meye ba�lad�lar.

D�v��enler san�rs�n�z k�srak de�ildi,

B�y�k bir meydan muharebesine girildi:

Ard� ard�nca ��nlayan k�srak ki�nemeleri,

D�v��mekten kesildi �zg�r k�sraklar�n,

T�kenmek bilmeyen g��l� nefesleri!

Birbirlerine pek yaman sald�r�p �s�rd�lar.

Eskiler der ki: Kitapta bunun yeri var:

Yap�lan kavgalar sonunda taraflar,

�lmeseler bile �lm��ten beter olurlar!

S�rtlan�n, bir k�srak isterken nefsine,

�ki k�srak birden d��t� k�smetine!..

O g�n s�rtlan b�t�n dostlar�n� �a��rd�:

Vadide, politikac� kurnaz s�rtlan�n,

K�srak etinden nefis bir ziyafeti vard�!