Sessizce ya�an kar hayat� yava�latmaya yetmi�ti. Kar ve so�uktan ka�abilmek i�in kendimi ilk gelen belediye otob�s�ne atm��t�m. Biletim de yoktu. Yolculardan bilet i�in yard�m istedim. Pek kimse oral� olmad�. �of�r kararl� g�r�n�yordu. Arkalardan ya�l�ca bir bey bilet uzatmasa inmem gerekecekti, otob�sten. Bileti at�p cebimdeki bozukluklardan denkle�tirdi�im bilet �cretini uzatt�m, elimi geri itti.

-          Bana borcun yok delikanl�.

-          Ama nas�l olur! Kabul edemem. Zaten bilet vererek yeterince yard�mc� oldunuz.

-          Ben de senin gibi biletsiz oldu�um bir g�n birinden ald���m biletin borcunu �d�yorum, delikanl�. O ki�i de �cret almam��, g�n gelir sen de birine bilet verirsen �de�iriz demi�ti. San�r�m o da ba�kas�na olan bilet borcunu bana intik�l ettirmi�ti.

-          Eee?

-          Bana borcun yok ama bu borcun olmad��� anlam�na gelmiyor. G�n gelir sen de otob�se biletsiz binen birine yard�mc� olur �dersin elbet borcunu. Fena m�?

Yan yana oturmu�tuk. Yolculuk uzun s�recek gibi g�r�n�yordu. Trafik hayli s�k���k, kar ya�maya devam ediyordu. Elimdeki gazeteyi okumaya �al���yordum ama bizimki gazetedeki haberi g�sterip � Kar nedeniyle okullar� tatil ettiler. Torunuma bakmaya k�z�m�n yan�na gidiyorum � dedi. Daha sonra tekel t�t�n fabrikas�ndan emekli oldu�undan, iki �ocu�undan s�z etti. �ocu�um olup olmad���n� sordu. Sonra devam etti;

-          Asl�nda �ocu�um olmas�ndan hep korkmu� hi� istememi�tim. Han�m�m �srar etmese bu d�nyaya �ocuk getirilmez diye d���nenlerdendim.

-          Neden b�yle d���nm��t�n�z? Nedir bu karamsarl�k?

-          Ailece g�� ya�am��, k���k ya�ta gelmi�iz buralara. Korkmamak elde mi? Onlara bakamamaktan, koruyamamaktan korkuyordum azizim. Biraz da �ocuk y�z�nden �zg�rl���mden olmaktan �rk�yordum san�r�m.

-          �imdi pek �yle d���nm�yor gibisiniz?

-          Gen�lik i�te, �zg�rl�k hayat�n �n�nde gider san�yorduk. Ya�lan�nca insan duruluyor, de�i�iyor. Olgunla�mak fil�n diyorlar ama inanma, insan k�rk�ndan sonra �l�ml� oldu�unu anl�yor. Hele ya��tlar�ndan bir ikisini topra�a versin, �zg�r olmaktansa g�venli, sa�l�kl�, huzurlu ortamda olmay� d��l�yor, ona �abal�yor.

Camdan d��ar� bakt�k bir s�re. Trafik biraz rahatlam��t�. Bo�az sahili boyunca ilerliyorduk. Kar olanca sessizli�iyle bo�az�n dalgal� sular�na d���yordu. Kuru�e�me adas� beyaz �rt�yle �rt�lm��, terk edilmi� gibi g�r�n�yordu. Otob�s�n sert freniyle irkildik. Yolculardan bir ikisi �of�re ��k��t�. �of�r trafi�i bahane ederek yan�t verdi. Bizimki bu tart��may� �nemsemedi. D��ar� bakmay� s�rd�rd�. Bo�az�n �st�nde u�u�an mart�lar� g�stererek, � Karl� g�nlerde, a� kalmas�nlar diye torunumla mart�lara ekmek atar�z � dedi.

-          Torununuza bakmak zor gelmiyor anla��lan.

-          Ne diyorsun? Torunuma arkada�l�k etmek, onun benim yan�mda kendini g�vende hissetmesi o kadar ho�uma gidiyor ki, �ocuklar�mdan esirgedi�im �zg�rl��� ona veriyorum. Hatta k�z�m ��martt���mdan bile yak�n�yor.

C�zdan�n� a��p torununun resmini g�sterirken bile g�zleri bu�ulanm��t�, sanki.

� Mutluluk dedikleri bu olmal� � diyecek oldum.

-          Saadet, huzur olmadan mutluluk olmaz delikanl�! Ben torunumun yan�mda, k�z�m�n evinde huzur buluyorum. Onlar�n saadeti beni de mutlu ediyor. Bu bana yetiyor.

-          Anlayamad�m. Mutluluk, saadetten farkl� m� oluyor bu durumda?

G�l�msedi. Bir s�re camdan d��ar� bakt�. Bebek koyunda demirli yatlar da kar alt�nda mart�lara ev sahipli�i yap�yordu.

-          Beyim zaman de�i�ti, anlamas�, anlatmas� zorla�t�. Sa�l�kl� nefes ald���na, sevdiklerinle birlikte ya�ad���na ��kretmeyi unuttu yeni nesiller. H�lbuki esas huzur, saadet buradayd�. Elindekilerin fark�nda olmakt�, saadet.

-          Mutluluk neydi o zaman?

-          K�v�lc�m gibi bir �ey, mutluluk dedikleri! Bir �eyin biran i�in elinde oldu�unu sanmak, sanki. Salak�a bir �ey yani! �stelik elindekilerin fark�nda de�ilsen, huzurun, saadetin yoksa mutlu da olamaz insan ve neden olamad���n� da anlamaz, pek �o�umuz gibi. Televizyonlarda, e�lence mek�nlar�nda hep mutlulu�u kovalayan insanlar� g�r�yor, �z�l�yorum. Mutlu olabilmek i�in ac� �ekiyorlar. �ocuklar�na Saadet ismini bile �ok g�r�yorlar. 

Otob�s�m�z Emirg�n� a varm��t�. Kar ya���� durmu�, y�z�n� g�steren g�ne� bo�az s�rtlar�nda g�lge oyunlar� yap�yordu. Beyefendi inmek i�in izin istedi. Aya�a kalkt�. Kap�ya do�ru ilerledi sonra durdu ve geri d�nd�. � Delikanl�, bana olan bilet borcunu unutma sak�n. Ne de olsa g�n�l borcu, nakde �eviremezsin � dedi ve indi. Arkas�ndan el sallad�m. Otob�s�n hareketiyle birlikte binen yolculardan birisinin � Fazla bileti olan var m�?� sesi y�kseldi.