Arkada�lar,

Aran�zda, hem de �stanbul gibi bir kentte, i�inde g�r�l g�r�l odunlar�n yand��� sobal� bir evde yasayan var m� bilemiyorum ama ben bu �ansa sahibim. �ans diyorum ��nk�; son zamanlarda yasad���m bir deneyim sonucu sobal� evin kendine g�re bir hikmeti oldu�una inanmaya ba�lad�m. Ne t�r bir hikmetten bahsetti�imi a��klayaca��m elbette. Do�up, b�y�d���m ev Kuzguncuk' ta bir tepede a�a�lar aras�nda bakimi her gecen g�n imk�ns�zla�an k���c�k bir kul�bedir. �ocuklu�umuz bah�edeki dev a�a�lar�n tepesinde ge�ti. Babam bu a�a�lardan birisinin �atal dallar�na bizim i�in tahtalardan k���k bir  " a�a� ev"  yapm��t�. Baz� yaz geceleri karde�imle orada uyurduk. �ehrin ortas�nda say�lmam�za kar��n bug�n bile Haziran ba�lar�nda bah�emizde bolca ate� b�ce�i g�rebilme imtiyaz�na sahibiz.

�ocuklu�umuzdan bu yana y�llar ge�ti. Zamanla herkes kendi evine ta��nd�. Bense zaman�m�n �o�unu annemin ya�ad��� bu k���k evde ge�iriyordum. Bilgisayar�m da orada kurulu oldu�u i�in yazmak ve annemle ilgilenmekle g�n�m doluyordu. Size tuhaf gelebilir ama bug�ne kadar yay�mlanan �� roman�m� da gelenin, gidenin, g�r�lt� ve  pat�rt�n�n hi� eksik olmad���, ziyaret�iler nedeniyle g�n�n neredeyse tamam�nda her kafadan ayr� bir sesin ��kt��� bu evdeki oturma odam�zda ve bahsetti�im karma��k ortamdan hi� etkilenmeden yazd�m. En �ok da k�� aylar�na denk geldi kitaplar�m� yaz���m. �lgin�tir ortam�n g�r�lt�s�, kalabal�kl���, annemle olan u�ra��m dikkatimi da��tmak bir yana tam tersi bana daha fazla ilham sa�l�yor gibi geliyordu. �zellikle de soban�n k���c�k odan�n i�inde il�ve bir canl�, hatta evin cefak�r bir ferdi gibi ya�am�m�za kat�l�p, o sarici s�cakl���yla raflardan, duvarlara, perdelerden, kitaplara, dokundu�umuz �rt�lerden, biblolara, oturdu�umuz kanepelerden, resimlere kadar her yeri ku�att��� k�� g�nlerinde bu ilham daha da art�yordu. D��ar�da kar savrularak ya�arken i�inde yanan odun alevlerinin g�r�lebildi�i �zel bir cami olan sobam�za s�rt�m� verip sayfalar dolusu yazd���m oluyordu. �al���rken arkam� dondu�um i�in onu g�remesem de s�cak dokunu�unu hissedebiliyordum. Uykuya �ekilmeden �nce son olarak att���m�z iri odunlar�n bizler uyurken k���k evimize dalga, dalga ho� bir isi yayaca��n�, aileden sayd���m�z sobam�z�n hi� uyumadan g�revini yapaca��n� bilmek tarifi hayli zor olan bir ho�nutluk veriyordu.

Dikkatinizi �ektiyse hep ge�mi� zaman kipleri kullan�yorum. ��nk� b�y�k bir hata yapt�m ve yazmak i�in daha uygun bir ortam sa�layaca��n� d���nerek bir sure �nce makinemi kendi evime ta��d�m. Benim ev sessiz, sakin, kaloriferin belli bir saatte yan�p, belirli bir saatte s�nd���, odun ta��mak, kul �ekmek, borular� temizlemek derdi olmayan, �st�ne �stl�k de her sabah gazete almak i�in yoku�lar� inip, ��kmak zahmeti ya�amad���m m�tevaz� bir kooperatif dairesi. ��te ne olduysa ondan sonra oldu. Arkada�lar belki inanmayacaks�n�z ama bir apartman dairesinde insana ilham fil�n gelmiyor. Oysa annemin evinde yazmasam bile soban�n yan�nda bir m�ddet miskinlik yapt���m anlarda dahi defterime not etmek zorunlulu�u duydu�um birbirinden ilgin� fikirler, konular gelirdi akl�ma. Neler yazaca��ma adeta o soban�n yan�nda karar verirdim.

Kaloriferli bir binada asil g�r�lt� gece ba�l�yor. Radyat�rler so�uduktan sonra g�n boyu genle�en e�yalar, �zellikle de plastik olanlar gecenin bir yar�s� tuhaf sesler ��kartarak eski hallerine d�nmeye ba�l�yorlar. So�uyan borular�n i�indeki termal aksamlar garip mekanik seslerle uykunuza sald�r�yor. �stelik bu sesler hi� de dost�a de�il. Korku filmlerinin efektlerine benziyorlar. Oysa sobada yanan odunlar�n ��t�rt�s� evin o k��esinde sevdi�imiz, akrabadan bir varl���n oldu�unu an�msat�yor bize. Apartmanda ise �st katta kapanan bir kap� gecenin sessizli�inde b�t�n binada yank�lan�yor. �lk zamanlar bu seslerin beni hayli �rk�tt���n� itiraf etmeliyim. Oysa annemin evinde kimi geceler bah�ede koro halinde havlayan kopeklerin, ya da tavan aras�nda sabaha kadar t�k�rdayan ve ne oldu�unu hen�z tespit edemedi�imiz yarat���n sesleri beni hi� etkilemezdi. O yarat�k hakk�nda tek bildi�imiz; ceviz a�ac�ndaki olgun meyvelerin tamam�na yak�n�n� tavan aras�nda soban�n �st�ne denk gelen kendi dairesine ta��d���yd�. Y�zlerce ceviz kabu�u halen orada duruyor ama onunla hen�z �ahsen tan��amad�k.

Ne yaz�k ki ac� ger�e�i g�nler sonra anlayabildim: Sessizlik ve sakin bir apartman dairesi, kaloriferin rahatl���, g�nl�k servise gelen kap�c�n�n sa�lad��� konfor bana hi� yaram�yordu. ��nk� g�nler, geceler boyu PC' nin kars�s�nda �ylece oturdum. Ben ona, o bana bakt�. Ne yap�p ettiysem olmad�. �ki sat�r bile yazamad�m. ��nk� bir apartmanda insana ilham gelmiyordu. Sonunda kablolar�n�, birimlerini toplad���m gibi makinemle birlikte anam�n sobal� kul�besine d�n�� yapt�m. �u an annem oturdu�u kanepede kendi kendine bir �eyler anlat�yor, dilini hi� anlamad���m yard�mc� hanim Liana tepemde dikilmi� makineli t�fek gibi konu�uyor ve bir yandan da ne yazd���m� anlamak i�in kafas�n� ekrana do�ru uzat�yor, tok evin a� kedisi unvan�n� fazlas�yla hak eden ars�z kedim Tospik kl�vyenin �st�nde y�r�meye �al���yor, habire telefonlar �al�yor ve ben bu karma�an�n ortas�nda s�rt�m� sobaya vermi�, bunlardan hi� ama hi� etkilenmeden har�l, har�l yaz�yorum. ��k�rler olsun ilham geri geldi. Biraz ge� anlad�m: B�t�n hikmet bu sobal� k���k kul�bedeymi�.

Sevgiler.