Bir �IRFINTI YOLDA y�r�yordu. Uzun, upuzun bir YOLDU. Elinde �antas�, y�z�nde g�zya�lar�n�n da��tt��� makyaj, �zerinde v�cudunun hatlar�n� g�steren bir elbise. Sanki biraz sonra ayaklar�ndaki y�k� hafifletmek i�in ayakkab�lar�n� ��kart�p eline alacak ve �uursuz bir �ekilde y�r�meye devam edecekti. ��inde biriktirdi�i ac�lar�, kinleri, �fkeleri vard�. Ba��n� kald�rd���nda g�ky�z�nde say�s�z y�ld�zlar� g�rd�. Ne olurdu sanki o da bir y�ld�z olsayd�, ya da bu KENT� saran o karanl�k g�ky�z� olsayd�. De�ildi i�te, de�ildi! De�ersiz, hi�e say�lan, hor g�r�len bir kad�nd�, bir �IRFINTI�  

KENT dar geliyordu, sanki �zerine do�ru gelen s�k��t�ran bir �eyler vard�. Ka�mak, kurtulmak istiyordu ama s�k�nt�, yani o kocaman adam izin vermiyordu. �nsanlar s�ra olmu� sanki etinden kopar�yordu. Koruyordu kendisini ama k���k kedi yavrusu gibi, sokak kedisi gibi�  Korkuyordu bu KENT�N odalar�ndan, bu KENT�N �ocuklar�ndan. Ba�ta kendisinden ka�mak istiyor, ne yapsa kendine yaranam�yordu. �lk �nce kendini o h�rpal�yordu, ilk vuranlardan biriydi. Kendisini belki de hi� kimsenin sevmedi�i kadar �ok seviyordu. G�stermiyor, sakl�yor belki de hi� kimseden esirgemedi�i kadar �ok kendinden esirgiyordu sevgisini. Herkes bir tekme atarken, o en b�y�k tekmeyi kendisine atan biriydi. Kendine �elme tak�p yere d���rd���nde,  ayn� zamanda ilk a�layanlardan oluyordu. Yetmezmi� gibi, yaraland��� i�in i�lenip, kadersizim deyip a�layan da oydu. Arad��� her neyse, bazen �ark�larda arard�; � �emberimde g�l oya,g�lmedim doya doya! � 

Mutlu insanlar� g�r�nce sevinirdi sevinmesine ama en �ok kendine k�r�l�rd�. B�t�n h�rs� kendisineydi, en hoyrat kendisine, bedenine davranabilirdi. �yle anlarda bile ba�kas�na zarar vermek akl�na gelmez, kimsenin can� yanmas�n isterdi.  

�en �akrakt�; e�lenir, g�lerdi ama y�z�ndeki maskeyi ��kard���nda g�rmek gerekirdi onu. Y�re�ini incelemek gerekti; koftu, korkakt�, g��l� g�r�n�r, rol�n� oynard�. SEFA s�rer g�r�n�r ama en b�y�k cefay� da �ekse g�k�n� ��karmazd�. Bir bakm���n�z, herkesle iyi ge�inir, her �ey yolundaym�� gibi g�z�k�rd� ama de�ildi, de�ildir oysa ki� Mavi  g�zlerine bakt���n�zda iyice anlard�n�z her �eyin yolunda gitmedi�ini. O varl�k i�inde yoklu�u ya�ayan, bir garipti. G�zlerindeki h�z�nde yakalard�n�z derin yaralar�n�, saklayamaz, ele verirdi... 

Bir K�PR܅ Ara sokaktayd�, k�y gibi yerde. �li�kilerinde hep bir k�PR� g�revi g�rd�. Son derece kibar, dikkatli ve �zenliydi. Sevdi�i insanlar� k�rmaktan ka��n�r, iyili�i ve g�zelli�i hep anlatmaya �al���rd� ama ne yaparsa yaps�n hep k�t� tan�n�r, sevilmezdi. Kimse hakk�nda konu�mazd�. Tutamaz konu�ursa vicdan azab�ndan �l�rd�. Tu kaka il�n edilmi�ti zaten; ne yapsa �yle kalacakt�. �yle kinleniyordu ki, k�t� ruhlu insanlar�n sevilmesine, de�er verilmesine bile susuyordu. Biliyordu ki bir g�n patlayacakt�; bekliyordu. �lesiye patlamak istiyordu; tencerede patlay�p sa�a sola kendini atan m�s�rlar gibi patlamak istiyordu. Bekliyordu, tek yapabildi�iydi beklemek� 

YOL hi� bitmesin istedi, gitsin, aks�n ve o yolda kaybolsun istedi. Sa�lar�n� �zellikle sar�ya boyatm��t�. �hanetin rengi sanki sar�yd� ama kime ve neye ihanet etti�ini bilmeden ya��yordu. Bilmiyordu ki, en b�y�k ihaneti kendine yap�yordu; asl�n� ink�r ediyordu! Nereye giderse gitsin ruhundaki yaralar da onunla gelecekti. Kimsesiz, d�md�zlak b�rak�lm�� bir sokak kedisiydi o... Bu KENT�N odalar�nda dola�an, kendine mesken edinemeyen, hatta kaybolan bir sokak kedisiydi o... 

Bir �IRFINTI, bir YOLDA  y�r�yordu. Elinde �antas� ve ayakkab�s� vard�. Y�z�nde, takt��� maskeden eser kalmam��t�. Kilit vurdu�u y�re�i bir �ok suskunlu�a sahipti...  

Bir KENT, bir YOL, bir �IRFINTI, bir HAYAT, bir t�keni�...

� D�n gece, bir sokak kedisi �l� bulundu. Kedi� ye bir otomobilin �arp�p ka�t��� san�l�yor! � ...