��inden ��k�lmaz bir olayd�. Ne yapmak istedi�ine karar vermek zordu. D�r�st olmak belki de hepsinden zordu. Karar verdi�inde �ok ge� olmayaca��n� nereden bilecekti? �iddetli bir ya�mur ya��yordu. Elinde sigaras�yla radyoda �alan �ok sevdi�i bir melodiyi dinliyordu. Bu ruh halinden kurtulam�yordu ister istemez. Sonsuzlukta kaybolur gibi d���n�yordu. �ark�n i�inde erimek de vard�; s�radan olmak da! Basite inmek gibi�

Ne yaparsa kendisi gibi olabilirdi? Defalarca kendisine sordu�u bu sorunun cevab�n� bir t�rl� veremiyordu. Ki�ili�i sa�lam, kendine g�veni tamd�. Belki de cesaret edemiyordu...

De�i�mek istiyordu; yepyeni ve taptaze olmak istiyordu. Ne yaz�k ki onu b�rakmayan gel - gitleri vard�; eskimi�, p�rs�m��, gereksiz al��kanl�klar� vard�. Yolu uzundu biliyordu ama yine de yava� yava� ilerliyordu. Buna kar��n herkes onu yerinde say�yor san�yordu. G�r�nm�yor, bilinmiyor, kabul edilmiyordu. Can� yan�yordu!

� Neden neden?� diye sordu kendi kendine. Nedeni basitti asl�nda; ��nk� �z�nde do�ru, s�z�nde do�ru bir ki�iydi. D�r�st, ahl�kl�, vicdanl� ve temiz kalpli. Fakat, bu d�zen ona ac�dan ba�ka bir �ey vermemi�ti ve o da, s�rf kendini korumak i�in k�t� kalpli bir insan olmaya karar vermi�ti.

Ba�ka ne yapabilirdi ki? O kadar can� yanm�� ve h�rpalanm��t� ki vazge�mi�ti iyi olmaktan! Sayg�l� olmu� sayg� g�rmemi�, sevgi g�stermi� sevilmemi�, de�er vermi� de�er g�rmemi�ti. Kar��s�na hep nank�r insanlar ��km��, o da hep ��z�ms�z kalm��t�.

D���nd�k�e kafas�nda her �ey netle�iyordu. En iyisi beklentilerini azaltmakt�. Herkesi oldu�u gibi kabul etmekti. Kendi gibi olmaya, yine �z�nde s�z�nde bir olmaya devam etmek gerekirdi. G�l�mseyerek, kendinden emin ve haz�rl�kl� olarak yoluna devam etmesi gerekti�ini biliyordu art�k.

Bu defa ba�aracakt��