www.sizedebiyat.com SiZedebiyat Edebiyat Enstit�s�
�YK� BULVARI
Telif Hakk� Sahibi: Lasolfa
B�R ���R�N �YK�S�
G�n�m�z insan�, i�inde ya�ad���m�z �a�da, bir garip yaln�zl��a ve bireyselle�meye kayarken etraf�mdaki dostlar�n, arkada�lar�n, A�KA �NANMIYORUM s�z�ndeki umutsuzlu�a, isyan�m vard�. Duydu�um bu isyana, kendi isyan�m� ve hayal k�r�nt�lar�m� katt�m. A�k� yakalamak ad�na, i�imizdeki inat�� ve yarat�c� ruhumuzu uyand�rmal�y�z diye d���n�yordum. �� seslerimiz ne diyorsa, d�� d�nyam�zda onu ya�ar�z. Derken, a�ka dair umutsuzlu�a inat olsun diye, inanan ve umut eden s�zc�klerimden bir ka��n� yakalad�m... Kendimiz diye ortaya sundu�umuz �eyi, tam olarak g�rmeliyiz. A�k�n bilinmezli�ine kimi yolcu etti�imizi g�rmeliyiz. A�k kar��s�na nas�l ��k�yorduk? Nereye, nas�l ad�m at�yorduk? Biz nas�lsak, ya�ad���m�z a�klar da ona g�reydi. Bu y�zden ne a�ka, ne a�k nedeniyle tan��t���m�z insanlara, ne de ya�ananlara k�zg�n olamazd�k. Hele hele, a�ka inanmamak hi� olmazd�. Bu inan�s�zl���, bu umutsuzlu�u kabul edemezdim ��nk�; " Bu i�ler bana g�re de�il; ger�ek a�k� ya�ayamayaca��m galiba. Hi� umudum kalmad�. Nedir bu ya! �syan�m var! Peki neden? � �aresizli�iyle yak�nmay� da kendime yak��t�ram�yordum. Y�z�mdeki umutsuzluk �izgilerine bakt�m. Bedenim, k�p�rdayamayacak kadar a��rd�. Karanl�k ve donuk bak��lar�m hi�bir cevap aramadan �ylece bak�yordu. Oysa a�ka inand���m anlarda sesimde, y�z�mdeki mimiklerde hep bir panik hali olurdu. A�k� olgun ve durgun kar��layamazd�m. Yeni insanlar�, h�zn�, �fkeyi, sab�rla beklemeyi, hatalar�m�, sakarl�klar�m�, unutkanl�klar�m� da durgun kar��layamazd�m. Panik halim heyecan�ma, heyecan�m acelecili�ime, acelecili�imse anlam karga�as�na d�nerdi. Hayat�m� d���n�nce, g�z�mde bir film canlan�yor: Filmde, bir polis h�rs�z� yakalamak i�in ko�turuyor. H�rs�z da, polis de benim. Kendi kendimin h�rs�z�, kendi kendimin takip�isi. Ne b�y�k ko�turmaca, ne b�y�k h�rs, ne �ok yorgunluk! A�k� hissetti�im anlarda bir �eyi yakalayacakm�� gibi ad�mlar�m h�zlan�rd�. Bu ko�turmaya e�lik eden paniklemem s�ras�nda i�imde garip bir doluluk hissederdim. Sanki a�k, bu doluluk y�z�nden i�imde yer bulamazd�. Sonras�nda olaylar, korkular, kayg�lar bir araya gelir ve ayr�l�k ya�an�rd�. A�ka do�ru, heyecanla, �ekingenlikle y�r�meye ba�lar, ilk ayr�l�k d�nemecinden ko�a ko�a kendime do�ru yol al�rd�m. �imdi d���n�nce kimseye k�rg�n de�ilim. A�k i�in, kimseye g�n�l koymad�m. Her seferinde g�nl�m�, kendime saklad�m. Hoyrat�a h�rpalan�r diye, ilk darbede ka�arak uzakla�t�m. Asl�nda a�k�n beni g�zel bir �eye d�n��t�rece�ine inan�yorum. Ama neye d�n��ece�im? �d�m kopuyor. ��te bu korkuyla nefesimi i�ime �ekip, �ylece kalakalm�� gibiyim. Yani korkuyla nefes almalar�m, i�ime hapsetmelerim, gaz sanc�s�na benzeyen doluluk hissim. Bunlar�n hepsi benim maharetimmi�. ��yle bir oh diyebilsem. A�kta rahatl�k, huzur var m�d�r? Kay�ts�z kalabilmek, memnuniyet, sakinlik var m�d�r? A�ka inanm�yorum derken, asl�nda duygusal bir ac� ya�amak istemedi�imizi mi s�yl�yoruz? �nan�yoruz, inan�yoruz; a�ka inan�yoruz! ��imize, derinlerde bir yere saklay�p g�msek de a�ka inan�yoruz. A�k yoluna att���m, ilk ad�mlar�m� d���nd�m. �lk ad�m�m ne y�neyse di�er ad�mlar�m da onu takip etmi�! Bu d���nce ile, duygular�ma kaymaya ba�lad�m... Duygu orman�m, yine gece karanl���yla �rt�l�. Korkular�m�n karanl��� i�inde bir ba��nay�m. �syan eden bir duru�la s�ms�k� yumruk yapt���m ellerimi kollar�m�, bedenimden geriye do�ru uzatm���m. �enem yukar� do�ru kalk�k. Ba��m� yukar�ya uzatt�k�a, faydas�z bir yorgunlukla bunal�yor ama yine de boyun kaslar�m� sonuna kadar zorluyorum. Aya��m�n biri �nde, �teki arkada dimdik duruyorum. Kesin bir tav�r koydu�umu belli edercesine �nde duran sa� aya��ma t�m kuvvetimle bas�yorum. Sol aya��m�n parmak ucunda havalanmak ister gibi y�kseliyorum; g�ky�z�ndeki incecik, ay�aya bakarken... - Bu kadar nazl� olmak zorunda m�s�n ? diye hayk�rmaya haz�rlan�yor sesim ama konu�am�yorum... Ayakkab�lar�m� nerde ne zaman kaybetmi�im; hat�rlam�yorum. Nice zamand�r, yal�nayak y�r�d���mden, ta�lar�n, �ekilsiz k��elerine basmaya da al��m���m... Ne g�kteki ay�n uzakl���na ne de ayaklar�m� ac�tan ta�lara ��km�yor sesim. Asl�nda, ben bu sessizli�e uzun zamand�r al��k�n�m. �nce kuma�l� elbisemin �s�tmayan �rt���nde en �ok kollar�m ���yor. Her nefes al�� veri�imde, burnumun ucuna kadar ���yor, daha bir titriyorum. " Art�k, bir ad�m bile atamayacak kadar hakl� bahanelerim var. Seni aramaktan yoruldum. ��imdeki huzursuzluk, seni bulmadan dinmeyecek. Ay �����ndan s�z�len parlak ayd�nl���m nerdesin ? Nerde! " diye ba��r�yorum. Bu ormanda bu vakitte isyan ve umutsuzlukla aya bak�yorum. �nce bir k�vr�mla hil�l �izmi� ay, �ekingen insanlar�n nazik ve �rkek g�l�mseyi�ini hat�rlat�yor. G�rd���m bu sade g�zelli�e bakmaya doyam�yorum, Bir ad�m bile atamayaca��m� hissetsem de b�yle bir ayd�nl���n i�ine yuvarlan�vermek istiyorum. Beni, her istekten uzakla�t�ran bu ayd�nl��a, g�zlerimi usulca kapatt�m. Ne kadar zaman ge�ti bilmedim. Bilmek de istemedim. Ormana d��m�� ay ����� izlerinde, g�z�m�n g�rebildi�i ayd�nl�klarda d��lerim canlanmaya ba�lad�. Gecenin esintisiyle sal�nan yaprak h���rt�lar�nda A�k s�zc��� tekrar tekrar yank�land�: A�k... A�k... A�k... Meraklar �rt�nd�m. Ama ben daha bilemedim. A�k diye bir �ey duydum. Bug�n ilk defa duydum. Ama ben daha g�remedim. Gecenin karanl���nda, sessizli�in i�inde, tek hecelik, tek nefeslik bir ses. Benden ba�ka hi� kimsenin fark edemedi�i bir f�s�lt�: A � k... � Bu f�s�lt�y� duyan her a��k � diye s�ze ba�lamay�n. Sizi dinlemek istemiyorum. ��nk� bunu, ilk kez ben duydum. �nanmaz bak��larla beni s�zmeyin. �ekin bak��lar�n�z� �zerimden. Yoksa, beni bulamayaca��n�z, i�sel orman�m�n enginli�ine ka�ar�m... Masallar�n� unutmu�, inanmaz bak��lar�n�za anlatamam ki! ��imdeki hislerim, co�kun s�zlerim bir o yana, bir bu yana savrulurken, kar��n�zda duramam. Ka�mak uzakla�mak gerek bak��lar�n�zdan. Olabildi�ince h�zla ko�mak, eteklerimi savurarak d�nmek, �ark�lar s�yleyip, dans etmek gerek. Bir �i�e�i koparmadan koklay�p uzakla�abilmek gerek. ��nk�; hoyrat�a kopar�p elinde tutma sevdas� de�ildir a�k. Eline de�il, g�nl�ne s��d�rmakt�r be�enini. Yerdeki kar�ncay� �rk�tmekten tedirgin olmakt�r. Umutsuzlu�un unutuldu�u bembeyaz parlak ���klar alt�nda y�kanmakt�r. Arkana bakmadan geriye yaslan�veri�teki rahatl�kt�r. Bir yapra��n �zerine d��en g�ne� �����yla g�zlerin kama�mas�d�r. Ya�mur kokan toprakt�r. �zg�rce kanat ��rpan ku�lar�n g�ky�z�nde s�z�l���d�r. Bir ta�, bir taht edinmek gibi bir l�kst�r a�k �i�eklerin davetk�r kokular�n� i�ine �ekmenin sarho�lu�udur. G�zlerini kapat�p, �ark�lar s�ylemek, izleyicisiz, alk��s�z dans edebilmektir a�k. A�k... A�k... A�k... Bug�n sana A�k dolu bakarken, bir g�n senden y�z �evirip terk edece�i tedirginli�i de�ildir. Ha�ar� bir r�zg�r�n sa�lar�n� karman �orman eden esintisi de de�ildir. Kan�n�n sakin ak���n� kar��t�r�veren bir duygudur. A�k r�zg�r�ndan �rperip p�r dikkat bakt���m anlarda, asl�nda H�rs�z Polis filmimi izlermi�im. Ayn� filmi, tekrar tekrar izlememek i�in p�r dikkat bak��lar�m�, yakalama, yakalanma tel���ndan soyutlad�m. Bir �el�le g�r�lt�s�ne benzeyen i� seslerimi susturabildi�im kadar susturdum. Ayn� f�s�lt�y� yeniden duymak i�in bekledim. Nereye gitti�imi bilme merak�mdan vazge�ip �ylece bekledim. Bir s�re sonra, usul usul akan bir nehrin sesini duymaya ba�lad�m. Nereye gitti�ini hesaplamadan akan nehrin ��r�lt�s�n� �sl���ma melodi yap�p y�r�d�m. Y�r�d�m, y�r�d�m... Nehrin denize ula�t��� yere geldi�imde, k�y�ya oturdum. Huzurla doluydum. Y�z�me bir g�l�mseyi� yay�lmaya ba�lad���nda, yeniden ayn� sesi duymaya ba�lad�m: A�k... A�k... A�k... Uzaklardan derinden gelen ba�ka bir f�s�lt� duydum. Bu yenili�i, bu bilinmezi merakla, dinledim. Bu ses g�zlerimdeki ���lt�y� g�rd���n� f�s�ld�yordu. Bu ses ho�nutlu�uma ve hayranl���ma benzeyen ama bir o kadar da yabanc� bir sesti. Evet, ba�ka biri sesleniyordu: " G�zlerindeki parlak ����a hayran oldum. Ben de a�k� ar�yordum. G�zlerinde buldu�um parlay��a kat�lmak istiyorum " diye ���ldad� bir �ift g�z. Bu ���lt�ya daha fazla bakamad�m. G�zlerimi korkuyla kapat�rken korku da bir al��kanl�kt�r diye teselli ettim kendimi. Yeniden g�zlerimi a�t���mda g�rd�klerimin r�ya oldu�unu anlad�m. R�yam� hayra yordum... Evet, a�k iki ki�iliktir. Kar�� k�y�dan sana uzanan bir el �rne�i a�kla parlayan bak��larla bakar, bu bak��lar�n ���lt�s�na sevin�le dalars�n. Y�re�inin sesini duydu�un o an, bedenin, kalbin, hayallerin ve umudun kar���verir birbirine. Sen de t�m benli�inle kar��l�k vermeye haz�rlan�rken sab�rs�zl�kla dolars�n. A�kla dolars�n. Ve a�k, iki ki�ide kar��l�kl� ya�an�rken kat kat yo�unla��r. Evet, b�yle olmal�d�r a�k, ya da daha fazlas�... Ya a�k ac�s� ? �nan�r umutlan�rs�n. A�k� ya�amak istiyorum dersin. A�k sand���n sese g�n�l kap�n� umutla a�ars�n. Beklentilerinin acelecili�ine kar��n nefesini tutup beklersin ama, bekleyi�ten ba�ka bir �ey kalmad���n� g�rd���nde i�in buruk bir umutsuzluk dolar. Anlars�n ki, ya umutsuzlukla dolars�n ya da a�kla. A�ka ve beklentilerine a�t���n g�n�l kap�ndan sahte a�klar d�n�p giderken kap�dan i�eri umutsuzluk girer ve g�nl�ne yerle�ir. Bir s�re sonra a�ka inanm�yorum s�zleri d�k�l�r duda��ndan. Oysa g�nl�n�n derinlerindeki ses a�k� ya�amak istiyorum der. Der ama g�n�l kap�ndan i�eri dolan, umutsuzluk ve korkular�n�n sesi daha bir g�r ��kar: - A�ka inanm�yorum, a�k diye bir �ey yok! A�k bir yalan, bir aldan��. A�k hastal�kt�r. A�k zaafl�kt�r. Ben de ���k oldum san�p, d�nyam� unutmu�tum. Senin i�in harcad���m zamana yaz�k oldu. A�ka inanm�yorum art�k... dersin. Oysa A�k� g�lge misali takip eden, umutsuzlu�u ve gelecek kayg�s�n� hesaplamay� b�rakmak gerekir. A�k; hesaps�zca ve beklentisizce ya�and���nda a�kt�r. Aksi takdirde, teredd�t ve kayg�lar, b�y�r. T�pk� ����a s�rt�n� d�nd���nde, �n�ne d��en g�lge gibi b�y�r, b�y�� A�k�n yerini umutsuzluk kaplad���nda, art�k karanl�ktan ba�ka hi�bir �ey g�remez olursun. Korku ve kayg� g�lgelerken, a�k umutsuzlukla kararmaya mahk�mdur. ��te bu y�zden, g�lgelere de�il ger�eklere bakmak gerekir. O halde, �u an bir dua etmeli dedim: A�k g�zlerden g�zlere akarken t�m ���klar� yaks�n ki g�lgeler kaybolsun. Umutsuzluklar da g�lgeler gibi kaybolsun. Bunun i�in �nce i�imdeki ���klar� yakmal�y�m. ��imdeki ay�an�n ����� yetersiz kal�yor. Bu y�zden dolunaydaki en parlak ayd�nl��� �a��r�yorum d��lerime� diyerek dua ettim. Yine, d���ncelerimden duygular�ma kaymaya ba�lad�m... K�sa bir sessizlikten sonra ay, �a�r�ma usulca cevap verdi. Uzaklar�mda dingin bir yaz gecesinde denizin k�p�rt�s�z dalgas�z y�zeyine dolunay�n yans�mas� d��t�. Birdenbire, i�sel orman�mdan, duygu denizimin k�y�s�na ta��n�vermi�tim. �imdi, burada, duygu denizimin k�y�s�nda durup dolunay�n denize vuran yans�mas�na bak�yordum. Orada yakalad���m hem isyank�r hem de �ekingen duru�umu hat�rlad�m. Ama bu sefer, ilk ad�m�m� atmadan �nce, �u duru�umu de�i�tirmeliydim. Geriye do�ru gerilmi� kollar�m�, �ne do�ru uzatt�m. Yumruk halinde b�k�l� parmaklar�m� a�t�m. Biri �nde biri arkada duran ayaklar�ma bakt�m. Bacaklar�m da kuvvetle gerilmi�ti. Ayak parmaklar�ma dengesizce da��lm�� v�cut a��rl���m� kontrol ettim. Ne ileri ne de geri gidebilen bu duru�la, ad�mlar�m� kendi kendime durduruyordum. Asl�nda geride duran sol aya��m�n parmak ucuna, ka�maya haz�rm�� gibi bas�yordum. Aceleci ve kararl� g�r�nt�yle �ne att���m sa� ad�m�m�n yan�na geride duran aya��m� �ektim. Ayaklar�m� yana, kollar�m� �ne do�ru a�t�m. Ba��m� yukar�ya uzatmaktan yorulmu� boyun kaslar�m� gev�ettim. " Ho� geldin a�k, ben de seni bekliyordum. Sana sar�lmak i�in a�t�m kollar�m� " dedim. Ay �����n�n deniz y�zeyindeki yans�mas�nda bir hareketlenme oldu. Burada tek ba��na, bir o�lan y�z�yordu. Dikkatle bak�nca onu tan�d���m� fark ettim ama g�le oynaya y�zen haliyle tan�d���m halleri ne kadar da farkl�yd�. Onun ancak gecenin sessiz ve terk edilmi� saatlerinde y�zeye ��kmaya cesaret edebildi�ini bug�n ��rendim. O da benim gibi ay �����na hayranm��. Ay �����na dal�p kaybolmay� o da istermi�. Ama benim gibi hiddetlenmez, �zlemle tutu�up �z�lmezmi�. Kimsenin olmad��� saatlerde, ay �����n�n denize yans�yan ayd�nl�klar�nda y�zermi�. K�y�dan onu izlemeye ba�lad�m. Sanki ay �����n� yakalamak, avu�lamak, sar�lmak ister gibi bata ��ka y�z�yordu. Ay �����n�n sudaki yans�mas�na dokunup k�k�r k�k�r g�l�yordu. Sadece ay �����n�n yans�malar� i�inde y�z�p ba�ka bir �ey yapm�yordu. Herhalde, be�endi�i ya da ilgisini �ekti�i �eylere ula�mak i�in bir �ey yapmamaya al��m�� olmal�yd�. B�ylece hayallerini tehlikesiz ve kay�ps�z ya��yordu. Belki de tan�d���m haliyle g�ndelik hayat�ndaki durgun ve isteksiz tavr� bu al��kanl���ndand�. Gecenin bu terk edilmi� ve sessiz saatlerinde, duygu denizinde, tek ba��na y�zer y�zer y�zermi�. �ekingen, romantik hallerini bir kendi g�rs�n, bilsin istermi�. Ba�ka t�rl�s�n� bilemez, ya�ayamaz ve d���nemezmi�. Ger�e�in pe�inden ko�maktan vazge�mi� gibiydi. Sanki, oyuncaklar�yla oynarken, ac�kt���n� unutmu� bir �ocuk u�ra��ndayd�. Bu olas�l�klar kafamdan tek tek ge�erken deniz y�zeyine yans�yan ayd�nl�klarda y�z���n� izledim. O kadar saf ve temiz g�r�n�yordu ki! Bir �ocu�un g�nahs�zl���n� ta��yan g�l��lerini dinledik�e y�zerek yan�na gitmeyi istedim. Ama cesaretim yoktu. - Hey merhaba! Ben de senin kadar e�lenmek, i�imden geldi�i gibi y�zmek, sulara bat�p ��karak seninle oynamak istiyorum. Ama ben kendi ba��ma o kadar mesafeyi y�zemem. Yan�mda biri olmazsa y�zemem. dedim. G�z g�ze geldik. K�y�dan onu izledi�imi g�rd�. Hooppp suyun dibine dald�. Bu deniz k�y�s�, bana m�, ona m� ait idi. Nerede oldu�umu kestiremiyordum. �u an, onun, bir an �nce su y�z�ne ��kt���n� g�rmek istiyordum. Suyun alt�nda daha fazla duramaz, bo�ulur diye korku ve endi�eyle dolmaya ba�lad�m. Tekrar y�zeye ��ks�n diye ne s�ylemeli ne yapmal�yd�m? Ay �����nda y�z�p, oynarken o kadar saf ve temiz g�r�n�yordu ki, beynim hile ve yalan olan her sunuyu ret etti. Suya dald��� yerde k�p�rdamadan duruyordu. �stese daha derinlere daha uzaklara giderdi. Ama yapmad�. Sonra, g�zleri ve aln� g�r�necek kadar ba��n� sudan ��kar�p, hi� k�p�rdamadan merakla, bana bakmaya ba�lad�. Bu nihayetsiz bekleyi�ten bir s�re sonra, arkama d�n�p k�y�dan uzakla�maya ba�lad�m. Suda bir dalgalanma sesi oldu. - Heyyy ! Gitme ne olur? - Gidersem, rahat edersin diye d���nm��t�m. Gitmemi istemiyorsan ? - Bilmem. Ben hi�bir �ey bilmem ki. - Suda oynarken, �ok ho� g�r�n�yorsun. K�y�dan uzakta y�zmekten korkmuyorsun. Ama �u �rkek ve ka��� y�kl� bak���n� d���n�nce�. Daha c�mlemi tamamlayamadan, ezik ve h�z�nl� bak��larla - Ben korkmam ki. Derinlerde y�zmekten hi� korkmam. Sen de korkma. Ben y�zmeyi �ok seviyorum. Hem g�zlerden seslerden uzakta, b�yle y�zmek �ok e�lenceli. diyerek bir yunus benzeri y�zmesini s�rd�rd�. Beni de y�zmeye davet etmek, k�y�ya ��k�p yan�ma gelmek ya da sohbet etmeye �al��mak y�zmeye devam etti. Kendini be�enen, �st�n g�ren bak��lar�n� tak�n�nca �rkekli�inden eser kalmad�. Bu k�y�da durup onu izlemek istemiyordum. Bu deniz k�y�s�na a�k f�s�lt�lar�n� takip ederek gelmi�tim. Burada, bu insanla kar��la�mam�n �zel bir sebebi mi vard�? Ya�am�n k�y�s�na ��kmaya cesaret edemiyor desem, derinlere gidip y�zecek kadar cesurdu. Onu tan�maya �al��sam, �rk�yor, derinlere dal�yordu. Ne yakla��l�yor ne de uzakla��l�yordu. Denize girip, yan�na kadar y�zmeye cesaret bulamad�m. " K�y�ya beni almaya gelse " diye d���nd�m. Bunu s�yleyecek cesaretim yoktu. Ben de k�y�da toplad���m odunlar� �st �ste y��d�m. Bir demet �i�e�i, �antamdan ��kard���m not defterimi, kalemimi kumsala koydum. Elime k�sa bir me�ale al�p, �akma��m� ate�ledim. - Bu me�aleyi yak�yorum. Sen gelene kadar da yanacak. E�er yan�ma gelirsen toplad���m odunlar� birlikte tutu�tural�m. Burada oturup gelmeni bekliyorum. diye me�aleyi tutu�turdum. �u an ba�ka bir �ey akl�ma gelmiyordu. Suda yeniden bir dalgalanma hareketi oldu. K�y�ya do�ru y�zd���n� duyuyordum. G�zlerimi a�t���mda, onun y�zerek k�y�ya do�ru geldi�i mesafenin �apraz�nda bir balina g�r�lt�yle sudan ��k�p havaya s��rad� ve suda kayboldu. S��ratt��� sular, elimdeki me�alenin ate�ini s�nd�rebilirdi. Korkular�m�n sembol� olan bu balina, bir g�r�n�p bir kaybolmaya ba�lad�. Balinay� o da g�rm��t�. San�r�m ikimizin de ortak �a�r�s� ile bu k�y�da kar��la�m��t�k. �rkek ve korkakl���m�z�n ba�lad��� bu uzakl�kta ikimiz de izleyici rol�nde tak�l�p kalm��t�k. Biz durduk�a, korkular�m�z su y�z�ne ��kmaya ba�lam��t�. Ben k�y�da, o denizin i�inde duruyor ve �ylece bak���yorduk. �a�k�nl�k ve �z�nt�m� atam�yordum. Korkular�ma yakalanmak, i�imdeki inan� ate�ini s�nd�rmek istemiyordum. Birbirimize olan aray� hissetmi�, durup kalm��t�k. Herkese ayr� bir g�zellik katan ���lt�lar, �ocuksu g�l��ler arad�m bak��mam�zda. Buldu�umu hissetti�im anda, ikimiz i�in, �iirimizi yazd�m... |
" Edebiyat At�lyesi Pazartesi �al��malar� " ndan: 94. hafta, 10.07.2006 / 16.07.2006 haftan�n konusu: Yelkensiz Tekneler... �zerine