Minicik bir �ocukken, ne zaman resim yapmaya kalksan, uyar� al�rd�n b�y�klerinden. Kalemi s�k�ca kavrar b�rakmazd�m. Anlar, giriverirdin somyan�n alt�na. K�k�r k�k�r g�l���rd�k kardan adam resmi �izerken� Sonra okula ba�lad�n. Orada da k�skand�lar birlikteli�imizi. Biliyorum ikimizi de severdin ama�

 Birbirimizin aynas� gibiydik. Bizi birle�tirdin, ay�rd�n. Yoktu fark�m�z. �O halde neden sana kar��lar?� diye sordun kendi kendine. Sonunda bask�lara dayanamay�p boyun eydin b�y�klerine. Art�k �o�u i�ini onunla yap�yor, beni de ihmal etmiyordun. Makas�, b��a�� bana veriyor, topu onunla oynuyordun. Okumay� �ok seviyordun; bir de resim yapmay�� Hele a�a� �izmeye bay�l�rd�n. G�vdesini ona �izdirirdin; dallar� bana. A�a�, sana g�re bir kad�nd�. En �ok da ya�l� ��nar a�ac�n�n g�rkemli g�vdesinden etkilenirdin. K���n kuru dallar�yla h�z�nlenir, baharda ye�eren dallar�nda kitap okurdun. O kitab� tutar, sayfalar� ben �evirirdim. Bir g�n merdivenlerden inerken g�zlerin karard�, kendini yerde buluverdin. D��me sonucunda omurili�in zarar g�rm�� dediler. Omzundan boynuna dek uzanan a�r�, g�n ge�tik�e dayan�lmaz oluyordu. "Ameliyat", dedi doktorlar. Riskliymi�, sa� yan�na fel� inebilirmi�. Karar verdin; �ans�n� denemek zorundayd�n. 

Doktorlar ameliyat�n ba�ar�l� ge�ti�ini s�yledilerse de sonras�nda sa� ba�parma��nda his kayb� olu�tu. Onu yard�mlar�mla oynatmaya �al���yordun. Uzmanlar, �Ge�ecek. Hemen iyi olaca��n� d���nme, zamana gereksinimin var.� Deyip bir hafta sonra seni taburcu ettiler. Oysa ameliyat sonras� ger�ekle�en yan etki sonucu sa�a h�kmeden sinirler tamamen kesildi�inden dolay� iyile�mesi olanaks�zd�. 

 Zamanla ac�lar�n artt�. �l��s�z duramaz h�le geldin. Ka� kez akl�ndan kendini balkondan atmay� ge�irdiysen de yapamad�n."Ya geride b�rakacaklar�n?"  Her balkon demirine yana�t���nda bunlar� d���n�p sal�vermedin kendini bo�lu�a. Zaman a�r�lar�ndan kurtulmana yetti ama art�k sa��n fel�liydi. 

Y�llarca saklad�n onu istemsizce. Sonunda kabullendin; art�k saklamayacakt�n. Bir sabah: �Bu g�ne kadar sizi birbirinizden hi� ay�rmad�m ama hayat i�te, kimin ne olaca�� bilinmez. Ona yard�m etmeliyiz.� demeyi ba�ard�n. 

Dur, durak bilmeden tam be� y�l �al��t�k; fizik tedavi, egzersiz, kum torbalar�. Sinirler �ok yava� iyile�iyordu. Sa� tek ba��na yapam�yordu b�t�n bunlar�. Sonunda doktorlar�n hi� umut vermedikleri sa��n, art�k y�zde otuz da olsa �al���p y�k�m� hafifletmeyi ba�arm��t�. 

A�t�n manik�r tak�mlar�n� �n�ne; verdin makas� t�rp�y�; bir g�zel manik�r yapt�m ona. O da bana. K�rm�z�yd� ojelerimiz k�pk�rm�z�. D��man �atlat�rcas�na�